In dit stuk behandelen we Delegated Byzantine Fault Tolerance, oftewel dBFT. Delegated Byzantine Fault Tolerance is het consensus algoritme achter NEO, een veelbelovend blockchain project. Consensus algoritmes zijn de basis van hoe blockchain platformen en cryptocurrency werken. Naast dBFT, zijn de meest bekende modellen Proof-of-Work (PoW) en Proof-of-Stake (PoS).
Consensus algoritme
Voor dat we precies uitleggen wat dBFT is, moet je eerst weten wat een consensus algoritme is. Een consensus algoritme is een proces wat in de computerwetenschap gebruikt wordt om overeenstemming (consensus) te bereiken in gedistribueerde systemen. Dat zijn systemen die van verschillende plekken (nodes) data krijgen toegespeeld. In een consensus algoritme wordt er vanuit gegaan dat niet al deze verschillende nodes op elk moment aangesloten zijn. Bijvoorbeeld omdat ze offline zijn of omdat er een beveiligingsprobleem is.
Een consensus algoritme kan bijvoorbeeld zo bepaald zijn dat input van 51% van de nodes genoeg is om tot consensus te komen. Een andere manier om tot overeenstemming te komen is door voorrang te geven aan nodes die gemarkeerd zijn als zeer betrouwbaar, bijvoorbeeld omdat ze in het verleden al veel transacties hebben goedgekeurd.
Hoe werkt dBFT?
Om Delegated Byzantine Fault Tolerance goed uit te leggen maken we een vergelijking met het verkiezingssysteem in Nederland en hoe beslissingen worden genomen. Elke dag worden er door mensen uit de Tweede Kamer beslissingen genomen. Als ieder persoon in Nederland (meer dan 16 miljoen inwoners) zou mogen stemmen over elke beslissing die genomen moet worden, zou het land onbestuurbaar worden. Het zou dan namelijk erg veel tijd kosten om voor elke kleine beslissing 16 miljoen stemmen te moeten inzamelen en tellen. In plaats daarvan stemmen we één keer in de 4 jaar op een politici. Hieruit ontstaan 150 kamerleden die met elkaar beslissingen gaan nemen.
Delegated Byzantine Fault Tolerance werkt ook zo. Iedereen stemt op een vertegenwoordiger. Deze vertegenwoordigers komen vervolgens onderling tot een overeenstemming.
Kritiek
Een voorbeeld van een blockchain platform dat met dit consensus algoritme werkt is NEO. Men uit veel kritiek op deze vorm van consensus omdat het gecentraliseerd zou zijn. Dit klopt ook. Op moment van schrijven worden de meeste nodes (vertegenwoordigers) nog beheerd door NEO zelf. Op langere termijn zullen er echter meer vertegenwoordigers bijkomen waardoor het netwerk steeds meer gedecentraliseerd wordt.
Een voordeel van dit systeem is echter dat beheerders van nodes bekend niet anoniem zijn. Overheden reageren vaak negatief op cryptocurrency die geen transparantie bieden of zelfs volledige anonimiteit. NEO houdt zich, mede dankzij dBFT meer aan de regels van de overheid, wat een positief effect kan hebben voor het succes van deze coin.